دلتنگی

امروز ساعت 11:30 همون چیزی که همیشه میترسیدم اتفاق بیفته ، اتفاق افتاد . جابجایی از طبقه سوم به طبقه جهنم یعنی طبقه جهارم شرکت ، جایی که تک تک آدماش حالم رو بهم میزنن ، جایی که دیدن آدماش کراهت داره و همشون یه جورایی دائم تو اعصابم هستن . بلاخره این اتفاق لعنتی افتاد و من رفتم بالا . 20 ماه خوشی به آخرش رسید و روزای قشنگ و لذت بخش باهم بودن با همکارایی که هممون یه رنگ بودیم و یک دل تموم شد . همکارایی که صمیمانه و برادرانه دوسشون داشتم و خواهم داشت . لذت غذا خوردن دست جمعی ، لذت نسکافه خوردن ، لذت شوخیهای با نمک ، لذت دردودل کردنهای همیشگی ، لذت گوش دادن موزیک و لذت وب گردی و لذت آرامش همیشگی و لذت دوستای صمیمی همه و همه تموم شد و جاش رو داد به زجر و تحمل با دیوونه ها سرکردن ، تو لاک رفتن و زجر کشیدن و دیدن قیافه هایی که خودشون تو قیافن . چیکار باید کرد ؟ هیچ . تحمل ، تا کی ؟ خدا داند

شاید یه روزی راحت شدم ، شاید

شاید باز هم زمان برگرده ، شاید

ساعت 11 شبه الان و دلم گرفته و دلتنگ محیط صمیمی و گرم جایی هست که از دست دادم ، اما ... اما چی ؟ خودم هم نمیدونم

فقط باید بگم خدا بزرگه و خدا بزرگه و بزرگه

فردا یاس هم میره و یه دلتنگی دیگه اضافه میشه ، جدا شدن از دوستام و رفتن یاس به کرمان . امشب پیششون بودیم و وقتی میخواستیم برگردیم خونه دلم یه جوری بود ، بغض داشت خفم میکرد اما نزاشتم بترکه ، الان داره منفجر میشه ، تازه بهم عادت کرده بودیم و دیوونه هم بودیم اما اونم میره و چند ماه دیگه میاد و من میمونم و عشقم . (^_^) دلتنگتم

(^_^)