دوستای من

از اون اولین روزی که شروع به نوشتن کردم تک و توک کسایی بودن که وبلاگم رو میخوندن و جالب اینکه دوستی از کانادا هر روز به وبلاگم میاد و نوشته های منو میخونه که از همینجا ازش تشکر میکنم . گفته بود از وقتی وبلاگ نویس شدم کمتر تحویل میگرم ، باید بگم بخدا درگیر کار و زندگیم . خیلی دلم میخواد با همه دوستام در ارتباط باشم اما شرایط سختی رو دارم الان

اگه من یه کم بی معرفتم ، اگه من وقت ندارم واسه ارتباط بیشتر ، و اگه من خیلی بدم ، شماها به خوبیاتون ببخشین (^_^) من همیشه به یادتون هستم و از هر جا که وبلاگ منو میخونین بدونید که برادرانه دوستون دارم . خوشحالم میکنین وقتی برام نظر میزارین و یا برام آفلاین میزارین . دمتون گرم

یه چند روزی رو میرم مسافرت و وقتی برگشتم با دست پر میام و براتون سوغاتی هم میارم

دوست کانادایی من و دوستای ایرانی من اسمتون رو همیشه بنویسین (^_^) و همیشه نظر بدین . دوستون دارم